İsim cümlesi, biri isim olmak zorunda olan ve isim rolü oynayan kelimeler topluluğudur. Bir isimde olduğu gibi, isim cümlesi de özne, nesne veya tümleç olabilir. Bazı tümceler bağımsız tümceler olsa da – yani kendi başlarına tam bir cümle oluşturabilseler de – isim tümcesi her zaman bağımlı tümcedir. Tek başına tam bir cümle olarak duramaz.

İsim cümlesi örnekleri

“Olay hakkında bildiklerim, polisin suçun parçalarını bir araya getirmesine yardımcı oldu.”

Cümleyi parçalara ayıralım. İlk olarak, fiilin şu olduğunu biliyoruz ‘yardım etti’. Özne olan isim cümlesinin içinde iki isim vardır. Bunlar ‘ben’ ve ‘olay’dır. Bunların hiçbiri cümle yapısında özne olarak çalışmaz ve polise kimin ya da neyin yardım ettiğini incelersek, öznenin nasıl sadece isim cümlesi olarak çalışabileceğini anlayabiliriz:
İsim neden ‘I’ değil?
‘I ‘ polise yardım etti mi? Hayır
Öyleyse neden ‘ olay‘ değil ?
‘ Olay‘ polise yardım etti mi? Hayır
Tamam, isim cümlesine bakalım:
Did ‘Olay hakkında bildiklerim’ Polise yardım etmek mi? Evet. Cümlenin isim cümlesinin ‘ne’ kelimesiyle başladığına dikkat edin. Bunun gibi kelimeler isim cümleciğinin kullanıldığına dair ipuçlarıdır. Who, whom, whose, which, that, if, whether, what, when, where, how, why, whoever, whenever, whatever, wherever gibi diğer kelimeler de bu cümlenin göstergeleridir:
“Olay hakkında bildiklerim polisin suçu bir araya getirmesine yardımcı oldu.” Özne olarak isim cümlesi.
“Elimden geldiğincearaba kullandım.” Nesne olarak isim tümcesi.
” Bugün kar yağdığınıduyunca çok heyecanlandık” Özne tümleci olarak isim tümcesi. İsim cümleciği, biri isim olmak zorunda olan ve isim rolü oynayan bir kelime topluluğudur. Bir isimde olduğu gibi, isim cümlesi de özne, nesne veya tümleç olabilir. Bazı tümceler bağımsız tümceler olsa da – yani kendi başlarına tam bir cümle oluşturabilseler de, bir isim tümcesi bağımlı bir tümcedir ve tek başına tam bir cümle olarak duramaz.