การสร้างภาพจินตภาพ คือการที่ภาษาบังคับให้ใครบางคนสร้างภาพในใจเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง มันเป็นเรื่องของการวาดภาพด้วยคำพูด ตัวอย่างเช่น:
“ร้านขายไวน์เปิดอยู่ ฉันจึงแวะเข้าไปดื่มกาแฟ กลิ่นของเช้าตรู่ ฝุ่นที่ฟุ้งกระจาย ช้อนในแก้วกาแฟ และคราบของเหลวที่แก้วไวน์ทิ้งไว้” ― Ernest Hemingway, A Farewell to Arms ในวรรณกรรม การ สร้างภาพ เป็นเครื่องมือที่ทรงพลังที่สุดอย่างหนึ่ง ผู้เขียนใช้คำและวลีเพื่อสร้าง “ภาพในจิตใจ” ให้กับผู้อ่าน การสร้างภาพช่วยให้ผู้อ่านมองเห็นความหมายของผู้เขียน “การใช้คำอุปมา คำพาดพิง คำอธิบาย และการเปรียบเทียบในรูปแบบวรรณกรรมอื่นๆ เพื่อ “กระตุ้น” และปลุกเร้าการรับรู้ทางประสาทสัมผัสของผู้อ่าน เรียกว่าการสร้างภาพ การสร้างภาพไม่เพียงแต่จำกัดอยู่แค่ความรู้สึกทางสายตาเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการกระตุ้นความรู้สึกทางกาย การรับกลิ่น การสัมผัส การรับรส ความร้อน และการได้ยินด้วย” – Literarydevices.com

ตัวอย่างภาพ

นี่คือตัวอย่างของจินตภาพจากวรรณกรรมคลาสสิก: “โลกคือหนังสือ และผู้ที่ไม่เคยเดินทางก็อ่านเพียงหน้าเดียว” ― ออกัสตินแห่งฮิปโป เพลงตั้งแต่รุ่งอรุณแห่งกาลเวลาจนถึงปัจจุบันล้วนใช้จินตภาพอย่างล้นหลาม เพลง “ลูซี่ในท้องฟ้ากับเพชร” และเพลงอื่นๆ ของเดอะบีเทิลส์อีกหลายเพลงล้วนใช้จินตภาพที่ชัดเจนมาก จินตภาพ เป็นหนึ่งในเครื่องมือหลักที่กวีและนักแต่งเนื้อเพลง (นักแต่งเพลง) ใช้ในการถ่ายทอดความหมาย ความรู้สึก และประสบการณ์ให้กับผู้อ่านและผู้ฟัง จินตภาพ คือสิ่งที่บทกวีเป็น และสิ่งนี้ใช้กับเพลง ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นบทกวีที่แต่งขึ้นด้วยดนตรี หลายคนอาจกล่าวว่าวิธีที่สวยงามที่สุดในการบรรยายและถ่ายทอดความรู้สึกคือการใช้จินตภาพ